بررسی میزان فرسودگی شغلی کارکنان صف بانک سپه و تاثیر آن بر عملکرد سازمان و توسعه شغلی واحدهای مختلف

این تحقیق با هدف بررسی میزان فرسودگی شغلی کارکنان صف بانک سپه و تاثیر آن بر عملکرد سازمان و توسعه شغلی واحدهای مختلف انجام شده است. به این منظور 234 نفر از کارکنان صف بانک سپه شهر تهران به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. تحقیق به روش زمینه یابی انجام شد. پرسشنامه های مورد بررسی شامل پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون، پرسشنامه استاندارد توسعه مسیر شغلی براساس مدل ادگار شاین و پرسشنامه استاندارد عملکرد سازمانی برمبنای کارت امتیازی کاپلان و نورتون می باشند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از نرم افزار spss19 استفاده شده است. میزان آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های فرسودگی شغلی، توسعه شغلی و عملکرد سازمانی به ترتیب 0.907، 0.955 و 0.890 به دست آمدند. تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که فرسودگی شغلی کارکنان صف بانک سپه بر عملکرد سازمان و توسعه شغلی واحدهای مختلف تاثیر معناداری ندارد. همچنین فرسودگی شغلی کارکنان صف بانک سپه بر عملکرد سازمان، منظر مالی سازمان، منظر مشتری سازمان، فرایند داخلی سازمان، یادگیری و رشد سازمان، استقلال واحدهای مختلف، سبک زندگی یکپارچه واحدهای مختلف و نوآوری کارآفرینانه تاثیر منفی و معکوس و بر شایستگی فنی واحدهای مختلف، تاثیر مثبت و معنی داری دارد. از طرفی فرسودگی شغلی کارکنان صف بانک سپه بر توسعه شغلی واحدهای مختلف، شایستگی مدیریتی واحدهای مختلف، امنیت واحدهای مختلف، احساس خدمت واحدهای مختلف و چالش خالص واحدهای مختلف تاثیر ندارد.